زهرا خاجی؛ مهدی فکور؛ سعید شاخصی
چکیده
طراحی سازه‌های فضایی باید با دقت انجام شود، زیرا که کوچکترین اهمالی در طراحی و ساخت فضاپیما باعث خسارت‌های مالی سنگینی می‌شود. بوردهای الکترونیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های الکترونیکی در هر عملیات، باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که تحت بارهای وارده بتوانند همچنان به عملکرد خود ادامه دهند. سطوح قوی ارتعاشات تصادفی ...
بیشتر
طراحی سازه‌های فضایی باید با دقت انجام شود، زیرا که کوچکترین اهمالی در طراحی و ساخت فضاپیما باعث خسارت‌های مالی سنگینی می‌شود. بوردهای الکترونیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های الکترونیکی در هر عملیات، باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که تحت بارهای وارده بتوانند همچنان به عملکرد خود ادامه دهند. سطوح قوی ارتعاشات تصادفی که تجهیزات فضایی در معرض آن قرار می‌گیرند، می‌تواند سبب خسارت در بوردهای الکترونیکی و شکست شود. میدان ارتعاشات تصادفی که بر روی بورد الکترونیک اعمال می‌شود را می‌توان با بارگذاری مود ترکیبی I/II مدل کرد. واماندگی و شکست جعبه‌های الکترونیکی اغلب به علت ترک خوردگی در اتصال بین بورد الکترونیکی و لحیم تحت بارگذاری مود ترکیبی I/II رخ می‌دهد. در این تحقیق معیار شکست جدیدی برمبنای حداکثر تنش مماسی برای پیش‌بینی شکست در ترک سطحی بین بورد الکترونیکی و لحیم ارائه می‌شود. بر مبنای این معیار جهت و لحظه شروع رشد ترک برای ترک سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک پیش‌بینی می‌شود. به این ترتیب، منحنی حد شکست را می‌توان ترسیم کرد. با مقایسه معیار ارائه شده با داده‌های تجربی موجود در مراجع می‌توان دریافت که معیار ارائه شده اعتبار کافی برای ارزیابی پیش‌بینی شکست در ترک‌های سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک را داراست.
